رمپ

اندیشه ای نوین در صنعت آسانسور و پله برقی

رمپ ها یا سطوح شیبدار :

Moving Walks Thyssen (5)

در رمپ های طویل ،بمنظور جلوگیری از سقوط صندلی چرخدار لازم است که شیب آن در یک درجه مطلوبی باشد. برای رمپ هائی که طول آنها کمتر از ۵ متر است توصیه شده که حداکثر شیب برای استفاده صندلی چرخدار ۱/۱۲ ( معادل ۸ درصد ) باشد مثلا” اگر طول رامپی ۳۶۰ سانتی متر (معادل ۱۲ فوت ) باشد لازم است حداکثر ارتفاع رامپ ۳۰ سانتی متر در نظر گرفته شود. ( تقریبا” به اندازه ۲ پله ۶ اینچی ) . اگر چه این مقدار بعنوان حداکثر شیب پیشنهاد شده ولی برای بعضی افراد تتراپلژی (فلج دست و پا ) سطحی پرشیب به حساب می آید. ولی شیب ۱/۲۰ (۵ درصد ) واقع بینانه تر است. بطور کلی، استفاده از رمپهای طویل مشکلاتی را در بر دارد چرا که از نظر فضا همیشه با محدودیت زیادی مواجه می شوند. اگر شیب رمپ به اندازه ای است که لازم باشد فرد برای طی مسیر تلاش زیادی را بکند، مسلما” بایستی دارای قدرت بدنی خوبی در تنه فوقانی باشد ولی از نظر شخصی، فاصله های کوتاهتر ترجیح داده می شوند. چنانچه فضای کافی برای نصب رمپ با شیب مورد نظر وجود نداشته باشد می توان از یک بالابر کوتاه و بطور متناوب استفاده نمود.

• رمپهای دائمی :
یکی از عمومی ترین راه حلهای عبور از ورودیهای پله دار ساختمانها استفاده از رمپهای دائمی هستند ( البته در جاهائیکه فضای کافی وجود داشته باشد ) قوانین مربوط به ساختمان از سال ۱۹۹۱ ، برای افراد ناتوان تسهیلات و امکاناتی را تحت عنوان سند M تصویب کرده و در سال ۱۹۹۱ بصورت کتابچه راهنمای طراحی ارائه شده است.
• رمپهای موقت ( قابل حمل و جابجائی

اگر طراحی محیط به گونه ای باشد که نصب رمپهای دائمی غیر ممکن باشد ( برای مثال معمولا” رمپهای دائمی یا در امتداد عرض ساختمان و در پیاده رو بایستی ساخته شوند و یا برای سایر افراد مشکلات دیگری را ایجاد میکند ) استفاده از رمپهای موقت می تواند بعنوان یک راه حل پیشنهاد شود. در هر صورت بایستی بخاطر داشت که در استفاده از رمپهای موقت نیاز است که شخص دیگری رمپ را در جای مورد نظر قرارداده و بعد از استفاده ، آن را بردارد. معمولا” این رمپ ها وزنی بین ۶ تا ۳۰ کیلوگرم دارند. رمپهای موقت انواع مختلفی دارند: که مهمترین آنها عبارتند از :

رمپ های کانالی : این رمپ ها معمولا” بصورت یک جفت کانال هستند و از جنس فایبرگلاس ، چوب یا فلز می باشند که بوسیله میله های قابل تنظیم به همدیگر اتصال می یابند و در واقع توسط این میله ها فاصله به نحوی تنظیم می شود که چرخهای صندلی روی کانالها قرار گرفته و مسیر را طی می کنند.
رمپ های یک تکه : این رمپ ها معمولا” پهن هستند و برای همین هم، به تنهائی مورد استفاده قرار می گیرند. عموما” از جنس آلومینیوم یا فلز بوده و سطح آن در برابر لغزش و سرخوردگی مقاوم است و یک لبه ایمنی خیلی کوتاه در هر طرف دارند. این رمپ ها معمولا” فقط برای فاصله های کوتاه مناسب هستند و آنهم بدلیل اندازه و وزن آنهاست. اکثرا” قابل تا شدن نیستند.

رمپ های چند قسمتی : این رمپ های شبیه رمپهای یک تکه هستند ولی طوری طراحی شده اند که بصورت کشویی داخل هم می روند و میتوانند یک رمپ طویلتری را ایجاد کنند. انواعی از این رمپ ها که قابلیت تاشدن ندارند. بطور نیمه دائم در محلهای مورد نظر قرار می گیرند. به نحوی که نیاز نیست بطور مداوم آنها را قرارداد یا برداشت. اغلب این نوع رمپ ها دارای نرده های جانبی نیز هستند و برای تقویت بیشتر رمپ از پایه های با قابلیت تنظیم ارتفاع استفاده می شود.
رمپ های مخصوص صندلی چرخدار و اسکوترهای برقی : این رمپ ها طوری شده اند که می توانند وزن بالای صندلی های چرخدارهای و اسکوترهای برقی را تحمل کنند. کسی که از یک اسکوتر سه چرخ استفاده می کند نیاز دارد که از یک رمپ یک تکه استفاده نماید و یا اینکه یک رمپ ۳ کاناله بکار برد، به طوری که چرخها بطور هماهنگ روی آن قرارمی گیرند.
رمپ های دروازه ای : این رمپ ها از نوع کانالی کوتاه هستند که میتوانند پشت وسیله حرکتی یا صندلی چرخدار برقی قرار گیرند و در موقع صعود از ورودیهای پرشیب استفاده می شود. در هر حال، در اکثر موارد لازم است که شخص دیگری جهت قراردادن رمپ و برداشتن آن به فرد ناتوان کمک کند.

رمپ های آستانه : این رمپ ها برای عبور فرد از آستانه های بلند ورودیها یا در منزل استفاده می شوند

فایل PDf: